Ingeborg.reismee.nl

week 11

Deze week komt er een nieuwe jongen op de opvang. Hij heet Dani. Ik weet niet of dit toeval is, maar toen ik het hoorde begon ik te huilen. Mijn begeleider weet overal van, dus die sloeg een arm om me heen en heb ik bij haar uit kunnen huilen.
De maatschappelijk werker van Dani sloeg helemaal wit aan, want hij wist niet waarom ik zo ineens begon te huilen. Toen ik een beetje gekalmeerd was heb ik uitgelegd dat een vriendin van mij is overleden en zij Danitsja heette, en wij haar altijd Dani noemde.
Zelfs de maatschappelijk werker werd er stil van...

Wanneer ik hem roep komt het beeld van Danitsja weer naar boven. Het zal de komende tijd wel even moeilijk worden, maar dit is meteen een stukje verwerken voor mij.

Zondag 24-01-‘10
Deze dag stond in het teken van vermoeidheid! Om 08:45 werden we verwacht bij het Sea Aquarium om te gaan quard rijden. We waren natuurlijk netjes te laat! Om 09:00 zaten we op de quard Op naar de Off Road! Nou ik kan je vertellen, we hebben weinig verharde wegen gezien. Maar veel zand wegen, cactussen en prikkel planten. Onderweg hebben we een aantal keren gestopt. Een grot in, kijk punt naar Aruba en een strand.
Ik ben maar 2 keer de cactussen en prikkelplanten ingereden. Ging even iets mis!
Daarna kwamen we thuis, kregen van onze mama Silvana te horen dat we leken op zwarte pieten. En bedankt!
Even met kleren en al het zwembad inspringen, meteen alles schoon gewassen.
Toen door naar het strand Cabana. Daar wilden we een jetski huren, alleen waren ze allemaal al verhuurd de hele dag. Dan maar een middagje lekker luieren op het strand.
Daarna doorgereden naar Mambo Beach waar Dj Jean draaide. Helaas waren we te laat waardoor we hem 10 minuten hebben horen draaien... Maar het was weer een super leuke avond!

Maandag 25-01-‘10
Vandaag op stage kwam de nieuwe jongen Dani voor het eerst. Hij krijgt na het middag eten medicijnen voor zijn zware vorm van ADHD. Maar door de drukte waren we helemaal vergeten het te geven. 'S middags begon hij ineens heel erg druk te worden en begon hij te vechten met andere kinderen. Mijn collega stuurde hem naar binnen, maar dat lukte niet helemaal. Ze heeft hem vervolgens naar binnen moeten trekken. Hij begon om zich heen te trappen en slaan. Ik was binnen met mijn begeleider aan het praten over opdrachten die ik moet uitvoeren vanuit school. Hij kwam binnen en begon meteen met stoelen te gooien. Helaas stond ik in de weg en moest ik aan een stoel tegen mijn knie aan geloven. Ook moesten de tafels en het speelgoed eraan geloven.

Ook zijn vandaag Lotte en Yvonne terug naar Nederland gevlogen. Het afscheid was niet leuk! We stonden met z'n drieën in de gang te huilen. Sta je daar met je tranen in de ogen, komt de schoonmaakster eraan...

Dinsdag 26-01-‘10
Vandaag was er een jongen die en zware vorm van ADHD heeft en een lichte vorm van autisme. Op een gegeven moment begon te vechten met een andere jongen en ik kreeg hem niet los van het andere kind. Samen met een collega hebben we ze van elkaar kunnen krijgen, wat veel pijn en moeite kostte.
Ik bleef bij hem binnen, maar hij luisterde gewoon niet naar mij. Dan maar tot rust laten komen, alleen dat lukte ook niet echt. Hij deed echt alles om aandacht te krijgen, dus mijn bloed kroop ondertussen onder mijn nagels vandaan. Ondertussen heeft hij ij geslagen, geknepen en nat gegooid met een beker water.
Omdat mijn begeleider er niet was, heb ik haar gebeld, want ik wist niet meer hoe ik moest handelen. Ik had van alles geprobeerd, maar niks werkte of lukte. Binnen 5 minuten was ze er, en heeft ze hem flink hard aangepakt. Bij zijn arm gepakt in een stoel gedrukt en vast blijven houden. En ondertussen heel hard en boos tegen hem praten. Natuurlijk moet je ondertussen ook ervoor zorgen dat hij je niet schopt door het tegen sputteren.
Van deze situatie heb ik echt heel veel geleerd. Nu weet ik voor de volgende keer hoe ik moet handelen als hij weer zo bezig is.

Vanavond zijn we met een stel naar Mambo Beach geweest. Poging tot film kijken. Maar de film was echt verschrikkelijk, dus zijn we in de pauze naar huis gegaan en bij het zwembad gezeten en gezwommen.
Het is erg leuk om op het strand film te kijken, alleen moet je film wel leuk zijn. Volgende keer beter?

Woensdag 27-01-‘10
Vandaag op stage met alle meiden verschillende spellen buiten gespeeld. Het spel trefbal viel het meeste in de smaak. Natuurlijk heb ik zelf ook mee gedaan, want het kind in mij kwam weer naar boven.

'S Avonds met de groep naar het TMF café geweest om te karaoke. Natuurlijk hebben we met alle meiden van het Lido een liedje gezongen, wat erg vals klonk. Toch maar oordopjes moeten uitdelen?
Christiaan een huisgenoot ging in zijn eentje een liedje zingen, werd hij ook nog is tweede! Heeft hij een dinerbon voor bij de Kleine Wereld gewonnen. Dus wij weten nu waar we moeten gaan eten.
Het was weer een super avond. Had pijn in mijn buik en wangen van het lachen.

Donderdag 28-01-‘10
Een paar uurtjes geslapen ging de wekker om 07:00 uur. Het was tijd om Ellen naar het werk te brengen. Eenmaal weer thuis in bed te liggen kon ik niet meer slapen. Dan maar opstaan en even gaan zwemmen.

Op stage heeft een jongen van 11 een kind van 6 hopi hard geslagen! Mijn begeleider was zo boos! Ik heb haar wel is boos gezien, maar dit was echt 2872398 keer zo erg. Zo de knetter!
Ze gaat de ouders bellen om dit bespreekbaar te maken, omdat dit niet langer gaat. Er is nu afgesproken wanneer dit nog een keer gebeurd wordt hij van de opvang gezet.

'S avonds met Kim en Robbert bij de Farm wezen eten. Het was weer een lekker stukje struisvogel! Ook was het hun laatste avond op het eiland, want morgen zullen ze terug vliegen naar Nederland.
Het was een zeer gezellige avond en is ook zeer zeker geslaagd!

Vrijdag 29-01-‘10
Vandaag afscheid genomen van papa Robbert en Kim. Ik had voor ze een ontbijtje gemaakt. Verse jus Orange, broodjes gebakken en een ei gekookt. (Toen vond ik het wel weer goed.) Maar toen kwam het moment om afscheid te nemen. Ik had Kim huilend in mijn armen. Maar toen begon ik ook te huilen, samen heerlijk uitgehuild! Wat ga ik deze meid missen! Toen afscheid nemen van papa Robbert. Voor hem had ik een kaart gekocht, voor de liefste papa. Omdat Robbert de oudste was, was hij onze papa. Hij regelde van alles en stond altijd voor je klaar.

Op stage vandaag met de kinderen van 4 t/m 6 jaar verstoppertje gespeeld. Ik begon met zoeken. Nadat ik klaar was met tellen keek ik achter me naar de boom waar de schommels aan hangen. Hierachter stonden 3 kinderen. Ik riep hun naam en zeiden meteen; juffrouw, je kan me helemaal niet zien achter die boom je hebt gespiekt! Waarop ik reageerde; maar als je achter een boom gaat staan die smaller is dan jezelf kan ik je zien staan. Maar dat snapten ze niet, dan maar voordoen. Nadat ik erachter ging staan begonnen ze heel hard te lachen. En 1 kind zei; Ow wat zijn we toch weer dom!

Zaterdag 30-01-‘10
Vandaag ging er weer een huisgenoot terug naar Nederland. We hadden afgesproken dat we hem op Hato zouden zien en daar afscheid nemen. Dus Ellen en ik naar Hato toe gereden op zoek naar Jeroen. Alleen hij was nergens te bekennen! Wij bellen, was hij weer in het Lido Hotel. Hij had vertraging en is met een huisgenoot weer mee terug gereden. Tja, sta je daar met je goede moed. Dan maar naar Punda, even de stad in. Ik heb een nieuwe zonnebril van Prada voor 13 gulden (echt nep) wat een koopje! en nieuwe oorbellen en een nieuwe knip voor in mijn haar.

Toen we 's avonds thuis aankwamen was er een nieuwe jongen. Hij komt uit Denemarken en praten sinds nu veel Engels. Anders verstaat hij er niks van. Nederlands kan hij niks van verstaan, dus dan moet het wel Engels. Wordt ook nog mijn Engels gebruikt hier op het eiland. Werd het soms al, maar nu moeten we gewoon veel Engels praten.

'S avonds met de nieuwe lichting mensen naar bermuda geweest. Het was zo anders als anders. Veel minder huisgenoten en de nieuwe zijn nog een beetje stil. Ze moeten nog uit hun schulp komen. Maar dat komt vanzelf wel!

Reacties

Reacties

Marian Wanders

Dag Ingeborg.

Dit was een emotioneel begin van deze nieuwe week.
Dat raakt je dan zeer diep. Kijk dan nog maar eens in je fotoboek.
Het blijkt nu wel, dat kinderen niet altijd even lief zijn, juf Ingeborg en je wordt dan ook aardig op de proef gesteld. Wat heerlijk, dat je af en toe óók weer kind kan en mag zijn.
Is er inmiddels alweer een nieuwe kandidaat die de nieuwe "papa" wordt? Een beetje controle is natuurlijk geen overbodige luxe.
Het is natuurlijk even wennen met die nieuwe huisgenoten, maar dat komt allemaal goed. Ze voelen zich er nog niet zo thuis als jullie, maar dat lukt ze wel met jullie als ervaren huisgenoten. En dat feestbeest halen jullie ook wel bij hun naar boven. Over enkele weken ken je ze niet meer terug. Dan denk je: zijn dit die nieuwe huisgenoten? Ze zijn bij jullie op het juiste adres om alles te beleven wat er maar te beleven valt.
Veel plezier met ALLES wat je daar gaat beleven.

Dikke knuffel en kus van mams.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!