Deze week heb ik mijn ribben gekneusd. Aan de linkerkant net onder mijn borst, 2 stuks. Ik heb nu pijnstillers gekregen, en nu hopen dat de pijn verminderd. Het herstel kan ongeveer 3 maanden gaan duren. Heb ik weer...

Zondag 07-03-'10
Vanmorgen met oma Wanders geskyped. Het was erg leuk om haar te zien en te spreken. Het is alweer 4 maanden geleden dat ik haar heb gezien en gesproken.

's Middags naar grote knip geweest. Hier waren hopi veel lokale mensen, wat erg leuk was. Ook de kinderen hebben zich de hele middag vermaakt met mijn bal en tennisplanken. En natuurlijk was het animatie team Lido van de partij!

's Avonds naar Wet&Wild geweest. Daar kwam ik Eugenie nog tegen en even heerlijk met haar gepraat. Onder het genot van een drankje. Haar had ik allang niet meer gezien, dus nu weer helemaal bij gepraat. A.s. donderdag gaan Eugenie, Tine en ik even wat eten in Punda. Aangezien we hier al bijna 4 maanden zitten en nog nooit wat samen gegeten hebben. Best schandalig!

Maandag 08-03-‘10
Op stage ging alles goed. Veel huiswerkbegeleiding gegeven, wat de nodige concentratie weg vreet.

's Avonds hebben we boerenkool gegeten. Wat mis ik de stamppotten zeg! Maar gelukkig kun je die hier ook eten.

Dinsdag 09-03-‘10
Op stage waren de kinderen heel erg druk! Waar ze allemaal last van hadden, geen idee. Ik heb weer veel geleerd vandaag. Iedere dag leer ik weer nieuwe dingen bij, handig!

Vanavond bij de Heeren pasta gegeten. Daarna waren de plannen om naar Ay Caramba te gaan. Helaas had Ellen onze auto al vol mensen gezet, dus ik kon niet meer mee... Ik kon wel met een andere huisgenoot meerijden, maar daar gaat het niet om. Het gaat om het principe dat het ook mijn auto is, waar ik vervolgens niet in mee kan. Dus ik heb heerlijk een filmpje gekeken in bed.

Woensdag 10-03-‘10
Vandaag had ik erg last van mijn ribben. Op stage gewoon doorgegaan met alles, maar bij alles wat ik deed had ik er last van. Even op de tanden bijten!

's Avonds na het douchen zag ik dat het hopi blauw was. Ik schrok ervan! De andere huisgenoten zijn naar TMF geweest, maar ik ben niet mee geweest. De pijn was te erg.

Donderdag 11-03-‘10
Op stage had er een kind in het gezicht van een ander kind gespuugd met eten. Een kind gaf geen antwoord op zijn vraag, omdat hij aan het eten was. Alleen hij was het er niet mee eens, dus spuugde hij zijn eten maar bij iemand anders in het gezicht. Heerlijk! Je kan je wel voorstellen hoe smakelijk dat eruit heeft gezien.

's Avonds met 3 paracetamollen achter de kiezen naar Cinco geweest. Het was erg leuk, maar na een tijdje had ik het wel weer gehad. Ik voelde de pijn terug komen, dus het was goed dat we naar huis gingen.

Vrijdag 12-03-‘10
vannacht alleen maar overgegeven van de pijn. Heb ongeveer 2 uurtjes geslapen en voor de rest de wc van de binnenkant bekeken.
Vanmorgen mijn begeleider gebeld, om door te geven wat er aan de hand was en dat ik niet in staat was om te werken. Ze gaf aan dat ze met mij naar haar eigen huisarts te gaan. Mijn begeleider kwam me ophalen en daarna doorgereden naar de dokter. Eenmaal bij de dokter begon hij te voelen en te drukken. Het deed hopi pijn, maar even doorbijten en dan weten we wat eraan de hand is.
Het bleek dat ik 2 gekneusde ribben heb. Het gaat ongeveer 3 maanden duren voordat het weer genezen is. Ik heb pijnstillers gekregen en moet deze 3 keer per dag innemen.

Daarna gewoon mee gegaan naar het werk. Daar de hele middag op een stoel gezeten niks doen. Ook hebben we de kinderen verteld wat ik heb, zodat ze er rekening mee kunnen houden. Dat is echt niks voor mij om niks te mogen doen.

's Avonds zijn alle huisgenoten naar Bermuda gegaan, maar ik ben niet mee geweest. Ik hou dat echt niet vol met mijn ribben.

Zaterdag 13-03-‘10
Vanmorgen is de bom tussen Ellen en mij gebarst. Ik ben er nu zo klaar mee! 's Middags met 3 andere huisgenoten naar Cabana geweest. Even weg van alles, met de kop in wind.

's Avonds begon alles weer van voor af aan en heb ik besloten om even stoom af te blazen. Ik ben nu zo boos, dat ik gewoon even weg moet. Als ik niet weg zou gaan, zou het nooit minder worden. Als ik diegene dagelijks tegenkom, blijft ik zo boos. En als ik zo boos ben, dan is er iets goed mis.
Ik kon bij Tine en Eugenie blijven. Een huisgenoot heeft mij weggebracht, en ik werd hartelijk ontvangen door Tine en Eugenie. Ook stonden hun huisgenoten klaar voor mij. Ik voel me er nu al thuis!
Ik hoop dat ik nu even tot rust kan komen...

Samen met Eugenie en de huisgenoten heerlijk een filmpje gekeken. Toen naar bed toe, maar wat een rot bed! Ik mis nu mijn eigen bed al in het Lido.